เล่าสู่กันฟัง...
Lorem ipsum จากการที่ผมได้เข้าเรียนในสายวิชา
เกี่ยวกับกีฬา ทำให้เมื่อถึงปี4 ก็ต้องออกไปฝึกงาน ซึ่งผมเลือกที่ โรงแรมมณเฑียร พัทยา ไปกับเพื่อนอีกหนึ่งคน ชื่อ เต้ย ตอนแรกๆก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก ก็ถือว่ายังเป็นส่วนหนึ่งของวิชาเ้รียนอยู่ ยังไม่ได้คิดถึงอนาคตเท่าไหร่นัก แต่พอถึงเวลาทำงานจริงๆเราถูกปฏิบัติตัวเหมือนเ้ป็นพนักงานคนหนึ่งซึ่งเราก็ต้องแสดงความรับผิดชอบมากขึ้นกว่าเดิม การวางตัว การกระทำต่างๆก็ดูให้ดีให้เหมาะสมกับกาลเทศะ ในฐานะที่เรา้เป็นนักศึกษาฝึกงาน เราก็ต้องแสดงความเคารพกับทั้งผู้บังคับบัญชาในสายงานที่เราไปปฏิบัติงานอยู่ด้วย ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เกี่ี่ยวข้องกับเราก็ตาม
ในพัทยานั้นผมก็ได้เจอกับผู้คนอีกมากมายที่แตกต่างกันไป ทั้งกับเพื่อนฝึกงานด้วยกันหรือพี่ๆที่พักอยู่ในหอพักเีดียวกัน ซึ่งเราก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสังคมใหม่ไปพร้อมๆกับการเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่าง ทำให้เราเริ่มเข้าใจกับคำว่า"ชีวิต"มากขึ้น ซึ่งมันก็มีทั้งสุข ทุกข์ เศร้า เหงา ผสมกันไปแต่ผมก็มีความรู้สึกดีๆอยู่ที่โรงแรมนี้มากมาย มันเป็นความอบอุ่น ความห่วงใย ที่ผมได้รับจากใครหลายๆคนจนทำให้ผมรู้สึกว่าการมีสังคมก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน ซึ่งเมื่อก่อนนั้นผมจะไม่ค่อยได้สนใจใครมากนัก ใครจะเป็นยังไงก็ไม่ค่อยสนใจ โลกของผมจะแคบมากจะมีความเป็นส่วนตัวค่อนข้างมาก ชอบที่จะไปไหนมาไหนคนเดียว ทำอะไรคนเดียว วันๆนึงจะพูดเรื่องส่วนตัวกับคนเพียงไม่กี่คน แต่การที่ได้มาฝึกงานที่นี่เป็นเวลา 3 เดือนนั้นมันได้ทำให้ผมเริ่มรู้ว่า"สังคม"นั้นสำคัญกับชีวิตเรามากแค่ไหน จนทำให้ผมได้เขียนเว็บนี้ขึ้นมาเพื่อที่จะยังคงความผูกพัน ความรู้สึกดีๆที่ผมไม่อยากให้มันจางหายไปพร้อมกับกาลเวลา
. . . อีกก้าวหนึ่งที่สำคััญของชีวิต